Vandaag zie ik een jongetje. Hij is boos en gefrustreerd. Ik zie zijn vuur. Woorden buitelen over elkaar heen tussen zijn tranen door. Ik zie zijn verdriet en ik voel zijn angst. Zijn angst om op zijn kop te krijgen want hij denkt ‘ ik heb het niet goed gedaan’.
Uit de brei met woorden filter ik het einde en ik leg hem uit dat ik hem wil begrijpen. Samen gaan we terug naar eerder op de dag en hij vertelt stap voor stap. Dan vraag ik naar de dagen ervoor. Er zijn al zoveel triggers geweest, zo vaak heeft hij op zijn tong gebeten, zo vaak heeft hij zich vermand. En vandaag knapte er iets. Ja hij heeft geduwd. Alleen alles wat eraan vooraf ging was niet zichtbaar. De frustratie zit nog in zijn lijf. Hij krast alles eruit op papier. Ik geef hem alleen de ruimte en ben aanwezig tot ik zie dat hij rustiger wordt. Daarna gaan we met humor en verbeeldingskracht in gesprek en gaat hij positief de deur uit.
Vaak focussen we op wat we zien en niet op wat eronder zit. Gedrag heeft altijd een reden.
Tip: Boeken die dit mooi laten zien bij kinderen zijn de boeken van Draakje Vurig.
