Ontroerend
Tijdens mijn sessie vandaag krijg ik een gevoelig meisje van 12 jaar. Ze heeft moeite met keuzes maken. Als ze verkeerd kiest is ze bang dat ze iemand tekort doet of dat er iets ergs gebeurd. Er zitten gedachten aan vast als: ‘dan ben ik stout, dan heb ik het gedaan, dan is het mijn schuld’ en daaronder zit de overtuiging ‘dan ben ik alleen’.
Met haar heldere ogen kijkt ze me aan terwijl ik haar uitleg hoe het brein werkt. Hoe ervaringen die via de zintuigen binnen komen worden opgeslagen, over het bewuste (5%) en het onderbewuste(95%). En over dat je met je bewuste wel iets kan willen veranderen maar als je onderbewuste heel hard ‘NEE’ roept dat het dan voelt alsof je tegen de stoom in roeit. En dat kost veel energie.
Ik laat haar contact maken met de situatie, het gevoel, de gedachte en de emotie. Wanneer deze zo groot mogelijk is laat ik haar via een kommetje een geur in ademen om stress los te laten. Ze ademt in en uit en ze voelt de lading minder worden.
We doen het nog een keer en dan wordt de situatie helderder terwijl de stress verder zakt. Ze was 6 jaar en ze was als het ware bevroren omdat ze geen keuze kon maken. Ze was bang dat de juf boos zou worden.
Ik laat haar weer contact maken met de situatie en ik gebruik nu een andere geur. Dan ziet ze ineens hoe de situatie verder gaat. Het is een dag later. De juf vraagt waarom ze de opdracht niet gedaan heeft. Ze ziet dat de juf begripvol is en dat ze in alle rust de opdracht mak maken. Ik zie de opluchting op haar gezicht.
Uit deze situatie neemt ze mee dat ze oké is en dat ze ‘fouten’ mag maken. En dat er dan niets ‘ergs’ gebeurt. We gaan naar een situatie in de toekomst met een nieuwe geur. Ze voelt rust. Ik zie de ontspanning in haar lijf. Haar mondhoeken trekken omhoog. Ze lacht. Ze doet haar ogen open en kijkt me opgelucht aan. Dit gevoel neemt ze met zich mee.
Haar stralende gezicht wanneer ze haar moeder een knuffel geeft, de oprechte ‘dank je wel’, en het zien hoe haar vertrouwen groeit vullen mij met dankbaarheid. Trots op haar en op de stappen die ze zet.
En wanneer je dan ook nog een appje krijgt waarin ze je nog een keer bedankt dan kan ik alleen maar diep ontroerd zijn.