Kinderen leren dat ze goed zijn zoals ze zijn

20210824_154457_004

Onvoorwaardelijk

Een van de belangrijkste dingen die ik mijn kinderen als moeder wilde meegeven is dat ze goed zijn zoals ze zijn. Dit zeg ik van kleins af aan regelmatig tegen ze. Ook als ze iets gedaan hebben wat niet mag of als ze boos zijn dan vertel ik ze dat ik van ze hou. Ik heb dit altijd heel belangrijk gevonden en wilde ook dat ze dit echt zouden voelen en daardoor vertrouwen zouden krijgen in zichzelf. Zodat ze weten wie ze zijn en wat ze willen en durven te gaan staan voor hun dromen en idealen. Ik denk dat elke moeder dit voor haar kind wil.

Klinkt goed hé, MAAR…..

Op de een of andere manier leken mijn kinderen dit niet zo te voelen, dat vertrouwen in zichzelf. Ik zag ze met regelmaat worstelen met zichzelf. Als mijn kinderen pijn of afwijzing voelden, ‘please’ gedrag lieten zien, of heel hard hun best deden en toch de kous op hun kop kregen dan deed dat mij pijn. Ik hoorde en zag hen toch? Ik nam hun gevoelens toch serieus? Ik zag hun talenten toch? Wat maakte dan toch dat ze niet echt dat diepe zelfvertrouwen voelden?

Het goede voorbeeld geven

Wat ik niet doorhad was dat ik zelf dit voorbeeld gaf. Ik durfde me met regelmaat niet uit te spreken. Ik probeerde vaak de middenweg te zoeken om de lieve vrede te bewaren. Ik cijferde mezelf weg omdat ik dacht dat dat van me verwacht werd. Ik wist wat het was om afgewezen te worden en wilde dat voorkomen dus paste ik me aan. Ik wilde het zo graag goed doen als moeder maar twijfelde regelmatig tussen wat ik voelde en wat ‘hoorde’ of wat een autoriteit zei.

Van vastloper naar oplossing

Pas toen ik zelf vastliep en door kreeg hoeveel twijfel ik over mezelf had, hoe ik bezig was met wat ik niet wilde en hoe ik al mijn energie stopte in het willen voorkomen van pijn, het onder controle willen houden. Toen ik zag hoe ik aan het ploeteren was, hoe hoog ik mijn lat legde, hoe ik nooit goed genoeg kon zijn, en besefte dat ik als de dood was voor afwijzing, pas toen realiseerde ik mezelf dat dit was wat ik onbewust had uitgezonden naar mijn kinderen. Ik zei het één maar ik leefde het ander. En kinderen pikken dat feilloos op.

Verwachtingen

Hoe kan ik verwachten dat mijn kinderen zichzelf goed genoeg vinden als ik laat zien dat ik mezelf niet goed genoeg vind? Hoe kan ik mijn kinderen leren dat ze oké zijn zoals ze zijn als ik mezelf steeds afwijs? Hoe kan ik mijn kinderen leren dat het oké is om hun emoties te voelen en te uiten als ik dat zelf niet doe? Hoe kan ik verwachten dat mijn kinderen zich uitspreken als ik zelf bezig ben met wat anderen dan wel niet van me zouden vinden?

Acties spreken luider dan woorden

En als ik het zo opschrijf dan klinkt het natuurlijk absurd, maar dit ik wel hoe ik leefde. Ik wilde mijn kinderen beschermen tegen pijn die ik als kind ervaren had en dacht dat de woorden in mijn communicatie voldoende zouden zijn. Maar meer dan 95% van communicatie is non-verbaal. En kinderen hebben geen ondertiteling nodig die pikken feilloos op wat we ze laten zien.

Bewustwording

Inmiddels is er veel veranderd en elke dag word ik me meer en meer bewust van wat ik laat zien en wat ik doe. Ik heb door hoe ik naar mezelf kijk, wat ik tegen mezelf zeg, wat mijn valkuilen zijn. Ik zie de waarde van wat mijn kinderen me laten zien, van wat ze me spiegelen. Zij zijn mijn leermeesters (en nee, dit is op het moment zelf niet altijd even leuk, maar het blijkt steeds weer enorm waardevol te zijn ;)).

Maar het mooiste geschenk is dat sinds er bij mij zoveel veranderd is, dat ik deze verandering ook bij mijn kinderen zie.

Moedercirkel

Door bezig te zijn met persoonlijke ontwikkeling en opleidingen te volgen heb ik veel geleerd maar ook een groep met support om me heen opgebouwd. Een groep met voornamelijk vrouwen waar ik mee kan sparren, kan delen en waar ik volledig mezelf kan zijn. Omdat ik heb ervaren hoe waardevol dit is en omdat ik me echt wel alleen voelde jaren geleden en het gevoel had dat ik me achter een masker moest verbergen ben ik gestart met een community. Het is een gratis besloten groep op Facebook. Een moedercirkel voor moeders die last hebben van moederlijk perfectionisme, die de lat hoog leggen, die zich zorgen maken om het gedrag van hun kinderen en bang zijn dat ze het niet goed genoeg doen. Hiermee wil ik een plek creëren waar vrouwen durven delen wat ze lastig vinden, waar ze tegenaan lopen, ervaringen en successen delen en waar ze elkaar helpen en ondersteunen. Een plek waar ze zichzelf mogen zijn zonder bang te zijn dat anderen daar een oordeel op hebben.

Klinkt dit als iets voor jou? Klik dan hier  op de link om je aan te melden. Deel deze link gerust met andere moeders zodat we met elkaar kunnen verbinden.

Liefs, Ilse