Hoe ik mijn eigen ruimte vond tijdens een ademsessie en de kracht van bewuste aandacht

0G8A1227

In de energie zit Een Overweldigende Ervaring

“Wat merk je op in je lichaam op het moment dat je minder zuurstof krijgt dan je gewend bent,” vraagt de ademcoach. In de ademcirkel lig ik op mijn mat, en mijn stressniveau schiet omhoog. In dit verhaal neem ik je mee door mijn emotionele reis tijdens een intense ademsessie.

Golven van Emotie

De Overweldigende Start: Ik voel de angst, de beklemming terwijl we deze ademhaling toepassen. “Ik heb ruimte nodig”, schiet door mijn hoofd. Tranen komen op en een diep verdriet. Ik huil, sta het verdriet toe. De coach helpt me door bepaalde punten vast te houden. We ademen langer uit en de rust keert terug.

Versnelling en Intensivering: Een nieuw ademtempo, we versnellen en verdiepen. Ik hoor meer geluiden om me heen. Opnieuw komt er angst omhoog. Dit keer veel heviger. Er klinkt gekreun, gehijg, gekerm en gezucht, mijn angst komt omhoog, voelt diep en intens. Het lijkt alsof de energie van iedereen om me heen met een noodgang op me afkomt en ik kan me niet beschermen. Van heel diep komt het besef: “Ik heb ruimte nodig, MIJN EIGEN RUIMTE!” Ik trek mijn oogmasker af, gooi de deken weg en ga naar buiten. Ik voel zoveel nu en ik huil. De coach komt en checkt of ik oké ben. “Ik hen ruimte nodig voor mezelf, laat me maar”, zeg ik. Ze knikt en geeft me de ruimte.

Ik ga naast het waterornament zitten. Het klaterende water overstemt de geluiden die van binnen komen. Ik ben bij mijn angst, laat hem toe en ik voel zoveel. Bang om niet weg te kunnen, Bang om geen ruimte voor mezelf te hebben, bang om te ‘moeten’, bang om geen lucht te hebben (letterlijk).

Herinneringen uit het Verleden: Een herinnering komt omhoog. Ik ben 17 en ik ben per ongeluk terecht gekomen in een groep die bezig is met lichaamsgericht werk. Mensen om me heen beginnen te schokken, te kermen, te huilen, te zuchten en te schreeuwen. Het beangstigt mij en ik schiet in paniek. Ik bevries, ik durf niet weg te gaan en niemand aan te spreken. Het duurt even voor een van de begeleiders mij ziet en me naar buiten brengt. Ik schaam me en voel me schuldig dat een van de begeleiders met mij mee moet. Ik heb lucht nodig, ruimte om te kunnen ademen.

Terwijl ik bij mijn angst blijf komt er nog een beeld naar boven. Dit beeld is veel ouder, niet uit dit leven. Ik heb mezelf heel klein gemaakt en zit tegen de muur in een koude donkere ruimte. Om me heen hoor ik mensen kermen, zuchten en hijgen. Ik kan niet weg, niks doen. Ik durf niet. Het geluid en de energie zijn zo intens, ik wil me ervoor afsluiten. Er zit zoveel pijn in. Ik heb lucht nodig, ruimte voor mezelf maar ik kan niet weg.

Een Moment van Zelfzorg

De coach vraagt me of ik mee wil doen aan het rustigere gedeelte en ik voel een “nee”. “Ik wil echt even met mezelf zijn’, geef ik aan. Ik wil nu niet geconfronteerd worden met de ervaringen van anderen, Ik wil de energie van anderen nu niet voelen, ik ben nog niet klaar om iets te delen. Dit is zo rauw. Dit heeft nu aandacht nodig van mij en van niemand anders.

Ik blijf bij mijn gevoel. Onder de angst zit een diep verdriet. Ik laat het toe en huil nog wat meer. Er komt een enorme hitte vrij in mijn lijf alsof er een vulkaan uitgebarsten is en de lava mijn tranen zijn die naar buiten stromen. Ik voel de behoefte om het van me af te spoelen, koud water over me heen te laten stromen zodat het deze energie meeneemt en mijn zenuwstelsel kalmeert. Ik stap onder de douche, adem goed door en voel hoe ik meer lucht krijg. En dat de hitte mijn lichaam verlaat.

Ik kleed me aan en ga op bed zitten. Op dat moment kan ik nog geen woorden geven aan mijn ervaring. Ik weet alleen dat ik nog steeds mijn eigen ruimte nodig heb. Daarom besluit ik naar huis te gaan en niet te blijven slapen zoals het plan was. Ik wil alleen zijn, er voor mezelf zijn.

Terugblik en Intentie

Inmiddels kan ik terugkijken op wat er gebeurd is. Dit was niet voor niets. Ook ik ga steeds weer opnieuw door processen heen omdat ik ook nog steeds genoeg te leren heb. En ik weet inmiddels dat mijn processen heel intens kunnen zijn. Ik ben de ademsessie met een intentie ingegaan. Mijn intentie was “Help mij zien wat ik nodig heb om weer vanuit ontspanning en flow te werken”.

De laatste periode ben ik keihard aan het werk geweest. Mijn innerlijke pitbull wil dan het stuur van mijn bus wel eens overnemen. Dan ‘moeten’ dingen af, dan wil ik teveel, en dan vraag ik teveel van mezelf. Ik merk dat aan mijn lijf, alles gaat vast zitten. Ik verkramp. Helemaal op eigen benen in het ondernemen, dat is gewoon spannend, en iets waar ik dan maar snel aan voorbij ga. Want als ik het wegduw dan is het er niet. Spoiler alert, alles wat je wegduwt komt drie keer zo hard terug totdat je er wel naar luistert.

Tijdens de ademsessie schoot in ik een regressie. Ik ben daar nu heel dankbaar voor want die beelden geven me weer zoveel informatie en inzichten. Dit keer heb ik wel voor mezelf kunnen kiezen. Ik heb wel mijn ruimte kunnen pakken. En ik heb niemand nodig gehad om me uit de situatie te redden. Ik heb geleerd en ervaren dat ik zelf de regie kan nemen en mezelf kan geven wat ik op dat moment nodig heb.

De Uitdaging van Bewuste Aandacht

Ik kan met compassie kijken naar mezelf. Ook wanneer ik weer eens 7 meter steentjes hap omdat ik op mijn snufferd ga. En ik ben me er heel erg van bewust hoe belangrijk het is om elke dag wat ruimte voor mezelf te gaan integreren. Daarom ga ik een uitdaging aan met mezelf: 40 dagen lang bewust iets doen waarbij ik ruimte voor mezelf creëer en met mijn aandacht bij mezelf ben. Geen specifieke tijdsduur, alleen bewuste aandacht. Waarom 40 dagen? Omdat ik weet dat ik langere tijd nodig heb om iets te integreren en het mezelf eigen te maken. Ik weet ook dat het steeds iets anders moet zijn omdat ik het anders zo beu ben of mezelf saboteer door het uit te stellen of af te raffelen. Ik zal hierover elke dag wat delen om te laten weten wat mijn ervaringen zijn.

Mocht je je hierdoor aangesproken voelen en ook wel wat ruimte voor jezelf kunnen gebruiken, dan nodig ik je uit om mee te doen. Zodat we samen kunnen ervaren, delen en elkaar kunnen supporten. Ik zal daarvoor een besloten Facebook groep maken zodat je ervaring veilig blijft. Wil je meer weten? Stuur me dan een berichtje via DM, mail: info@ilseheijmans.nl of app: 06-24464977.