Antwoorden in de stilte

De laatste periode was het wat stiller rondom mij. Ik ben in eind september gestart met een challenge, ’40 dagen ruimte voor mezelf’. Dit naar aanleiding van een ademsessie waarin ik letterlijk geen ademruimte voelde en dit heel duidelijk naar boven kwam. Dat hele verhaal kun je hier lezen. Ik heb over dit proces geschreven, misschien dat het anderen kan helpen. Ik neem je mee door mijn reis.

Deze 40 dagen heeft me veel inzichten gegeven. Ik blijk antwoorden te zoeken in de buitenwereld maar zoals altijd is het nodig om naar binnen te keren. Om te kijken naar mijn schaduwkanten. Door hier bewust bij stil te staan en te voelen, begin ik meer te leren van mijn lijf. Ik ontdek dat het vaak signalen geeft waar ik aan voorbij ga. Dat ik heel snel in de startblokken zit. Ik kom erachter dat ik keihard gewerkt heb en over mijn grenzen heen gegaan ben. Ik neem het allemaal wel waar en ik begrijp nog niet goed hoe het komt. Ik voel me verdrietig en alleen maar het voelt nog te spannend om het er echt te laten zijn.

De impact van zelfreflectie op mijn ondernemerschap en identiteit

In oktober ga ik een week naar Kefalonia in mijn eentje. Het blijkt een retraiteweek voor mezelf te worden. Hier heb ik alle rust en ruimte om echt naar binnen te keren zonder afleidingen van buitenaf. De zin “ik heb ruimte nodig voor mezelf” geeft aan dat er op identiteitsniveau iets speelt. Ik besef dat ik mijn ‘ik’, hoofd, ego, aan het roer heb gezet op het moment dat ‘ik voor mezelf ben gaan staan’ als ondernemer. Ik heb ‘mezelf’, mijn hart en ziel, letterlijk in de schaduw gezet.

Dit is een nieuwe situatie en in nieuwe situaties vind ik spannend. Dan ga ik heel hard werken (want dan voel ik de spanning minder en kan ik me bewijzen). En dan vooral op een manier hoe ik denk dat de buitenwereld van me verwacht. Niet vanuit flow, maar vanuit vechten, moeten. Een oude overtuiging, ‘misschien ben ik niet goed genoeg´, komt omhoog. Ik dacht dat ik hier wel voorbij was. Ik twijfel aan alles rondom ondernemerschap en marketing, aan mijn boodschap, aan mijn teksten, aan mijn aanbod. Auw, wat doet dat zeer!

Ik ben heel verdrietig, ik heb me enorm eenzaam en alleen gevoeld, maar diep van binnen weet ik dat dit ergens goed voor is, dat ik ook hier weer doorheen ga komen. Door dit te voelen, de ‘rauwe rouw’ te rouwen en ernaar te kijken ontdek ik de verbanden in mijn leven en vanuit mijn systeem. Er worden dingen duidelijk. En zachtjes komt er meer ontspanning. De prioriteit mag weer bij ‘mezelf’ komen te liggen. Wanneer ik met ‘mezelf’ verbonden ben is er vertrouwen, dan stroomt mijn energie. Ik mag weer gaan voelen en contact maken met mijn waarden, mijn verlangens en mijn goud.

Mijn Herontdekking van Waarden en Prioriteiten

De afgelopen periode heb ik de waarden, vrijheid, ontspanning, creativiteit, authenticiteit en rust, die voor mij enorm belangrijk zijn, geweld aangedaan. Ik heb me laten leiden door angst en oude overtuigingen. ‘Als ondernemer moet je keihard werken, anders kom je er niet. Je moet hogere prijzen durven vragen, anders zie je je eigen waarde niet. Je moet zichtbaar zijn op social media, liefst 5x per week, anders bouw je geen naam op.’ Ik was vanuit angst gaan ondernemen, mijn hoofd nam het over van mijn hart, terwijl ik me steeds vermoeider voelde.

Balans Vinden: Ondernemen, Creativiteit en Financiële Zekerheid

Door contact te maken met mezelf voelde ik weer, dat van waarde zijn voor mij niet in geld zit, maar in het echt aanwezig kunnen zijn bij mijn cliënten. Ik heb niet de droom om ’10K’ per maand te verdienen. Ik wil gewoon een omzet waarmee ik normaal kan leven en ook nog op vakantie kan. Ik vind het belangrijk dat ‘gewone’ mensen met ‘gewone’ inkomens bij mij terecht kunnen heb ik altijd gezegd. Dus ik heb mijn prijzen weer naar beneden gebracht, naar bijna het oude tarief voor trajecten, en bied mensen de mogelijkheid om in delen te betalen. Waarom? Omdat deze tijd al taai genoeg is voor een hoop mensen. En ‘nee’, dan is het nog steeds niet goedkoop, maar het is wel een tarief waar ik achter sta.

Ik ontdekte dat ik mezelf hard aan het werk had gezet achter mijn laptop, terwijl ik juist in flow kom door met mijn handen bezig te zijn te creëren. Ik hikte er al een tijd tegenaan dat de hal en trap geschilderd moesten worden. Dus ik besloot letterlijk mijn handen uit mijn mouwen te steken. Terwijl ik aan het schuren en schilderen was, kwam ik los uit mijn hoofd. Ik was bezig met mijn leefomgeving aan te pakken, op te knappen. Soms met een muziekje erbij maar heel vaak in stilte, bezig in het moment. Vanuit het niets kwamen er ideeën in mij hoofd op. Ik kreeg ruimte voor nieuwe mogelijkheden.

Ik gaf toe aan mezelf, dat een stukje financiële zekerheid voor mij ook een belangrijke waarde is. In het ondernemen ervaar ik dat dit (nog) geen constante factor is en dat dit mij onrust geeft. Ik vind het belangrijk om financieel onafhankelijk te zijn van mijn man. Dat geeft me een gevoel van vrijheid. Dus ik ben gaan solliciteren. Gewoon voor een dag of 2 per week zodat ik naast mijn praktijk ook een vast inkomen heb. Daarbij ben ik wel kritisch en zoek ik echt iets wat bij me past, waar ik blij van word. Dit erkennen, en dit niet zien als falen, geeft me zoveel rust. Het mag ook en-en zijn.

In de tussentijd werd ik geraakt door wat er in de wereld gebeurt. De stroom van vluchtelingen. Mensen die alles achterlaten en dan naar Europa komen, hopend op een betere toekomst en veilig en beter leven. En wanneer ze dan hier aankomen in echt trieste omstandigheden vaak lange tijd in kampen verblijven waar nog zoveel te doen valt. Al een tijd volg ik ‘Because We Carry’. Zij steunen zwangere vrouwen en moeders op de vlucht om hun afschuwelijke situatie te verlichten, zodat ze zelf makkelijker voor kinderen kunnen zorgen. Maar ze ondersteunen ook de hele community indien nodig. Vaders, zonen en dochters, de hele dynamiek van een opvang is van belang voor de kinderen. Hier sta ik volledig achter. Ze staan met hun voeten in de klei in de frontlinie om te helpen. Ze doen dit heel praktisch vanuit liefde en verbinding.

Ik zag de oproep dat ze mensen zochten die inzamelpunt wilden zijn voor de jassenactie en heb heb me meteen aangemeld. Twee dagen later kreeg ik een mail dat ze me graag als inzamelpunt wilde gebruiken. Twee weken lang zamelde ik jassen in. In de tijd dat ik minder actief was op social media postte ik daar wel over. Het leverde me 145 jassen en hele mooie gesprekken met totaal onbekenden op. Bij het inleveren zag ik dat ze het enorm druk hadden. Ik vroeg of ze extra handen konden gebruiken en ik werd hartelijk ontvangen. Ik kende niemand en toch was er een ongekende saamhorigheid, een verbinding met elkaar. Er was niet ‘een’ baas, er was een community waarbij iedereen elkaar hielp en bijsprong waar nodig. Een bijzondere ervaring en enorm inspirerend!

Stilstand als Kans: Patronen doorbreken en Verbinding met Zelf Herstellen

Vaak zijn we bang voor stilstand, want er wordt gezegd dat stilstand achteruitgang is. Ik geloof daar niet in. Ik zie stilstand als een mogelijkheid om uit te kunnen zoemen. Om vanaf een afstand te kunnen kijken wat er nu gebeurd. Het gaf me de ruimte om te zien in welke patronen en valkuilen ik verstrikt was geraakt. Om triggers te herkennen en erkennen, en te voelen wat er nodig was om de verbinding met mezelf weer te voelen. Ik heb mezelf weer aan het stuur gezet en kan nu mijn weg verder ont-dekken, vanuit mijn eigen-wijsheid.

Resoneert dit met jou, ben je nieuwsgierig wat er allemaal te ontdekken valt bij jezelf? Ik nodig je van harte uit! Juist om voor nog meer mensen toegankelijk te zijn heb ik naast de trajecten ook andere vormen opgezet waarbij we met een kleine groep aan de slag gaan zowel gedurende een dag bijvoorbeeld in een workshop of retraite als maandelijks tijdens een vrouwencirkel.

Voel je vrij om me een reactie te sturen wanneer mijn verhaal je raakt of met jou resoneert, of misschien juist helemaal niet. Ik vind het super leuk om reacties te ontvangen en je krijgt ook altijd reactie terug. Ben je nieuwsgierig naar wie ik ben of heb je ergens vragen over? Voel je vrij om contact op te nemen. Dat mag ook voor een kop thee en een goed gesprek. Wil je jezelf aanmelden voor een van de activiteiten, of wil je meer weten over therapie of coaching stuur me dan een mail info@ilseheijmans.nl of bel me op 06-24 46 49 77.

Liefs, Ilse

PS 1: Soms heb je iemand nodig die alleen maar luistert. En dan kan het fijn zijn om dat te doen bij iemand die verder bij je vandaan staat. Heb je daar behoefte aan? Laat het me weten! Dan maken we er een luistersessie van.

PS 2: Denk je dat deze blog voor iemand anders interessant kan zijn? Voel je vrij om hem te delen.