Deze week ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer naar de gele boei gezwommen. Ik ben een tijd gestopt met zwemmen maar het water roept nu weer steeds vaker.
Als ik aankom is het water bijna hoog en er staat best wat wind. Ik kijk over het water en de gele boei lijkt me te zeggen, ‘kom, het is tijd’. Ik doe mijn boei om en duik het water in. De eerste meters zijn rustig maar zodra ik wat verder van de dijk af ben voel ik dat de stroming richting land en sterk naar rechts is. De wind zorgt voor kleine kort opeenvolgende golfjes die precies hoog genoeg zijn om steeds in mijn gezicht te spatten. Dit maakt het lastig om mijn eigen ritme te vinden. Ik kom een paar verdwaalde kwallen tegen en ben alert. Zondag liep ik bij een botsing met een van hen een flinke striem op.
Van het pad af
De gele boei lijkt steeds verder naar links te gaan terwijl ik wel dichter bij kom. Dat betekent dat ik dus behoorlijk naar rechts geduwd word. Terwijl ik me hier bewust van word realiseer ik me dat wanneer ik een doel heb, ik ook wel eens van mijn pad word afgeduwd.
Focus verleggen
Terwijl ik rustig en vastberaden doorzwem, word mijn aandacht getrokken door een gebouwtje op de kant. Ik besluit mijn focus te veranderen en zwem richting het gebouw. Terwijl ik dat doe kom ik steeds dichter bij de gele boei. Ik merk ontspanning en vertrouwen dat ik er zo ook kom. Door de stroming te accepteren en mijn focus te verleggen zie ik het grotere plaatje en de mogelijkheden die het me bied. Zo kom ik toch bij de gele boei. Ik tik hem aan en glimlach om de wijsheid zie ik uit mijn zwemtocht haal. Op mijn gemak zwem ik terug.
Mijn eigen ritme
Soms heb ik moeite met het vinden van mijn eigen ritme. ‘Alles en niks’ dagen. Ik realiseer me dat ik soms een hyperfocus heb en dan doe ik heel veel, dan voel ik de adrenaline stomen en dat vind ik heerlijk. En het kan goed zijn dat ik daarna weer bij moet tanken. Gas geven en remmen dus. Ik heb geprobeerd om minder intensief bezig te zijn, om mezelf in te houden, mijn energie te verdelen. En dan is het net of ik niet voluit leef. Alsof ik niet MIJN leven leef. Want het levert me ook zoveel op om die intensiteit te voelen. Met de focus op mijn doel. Wanneer ik incalculeer dat ik soms even mijn focus mag verleggen en accepteer dat ik mezelf hersteltijd gun en bij moet tanken dan is er niets aan de hand. Dan volg ik mijn eigen ritme. Soms stormachtig en dan weer kabbelend kalm. Vanuit mijn eigen-wijsheid. En dat gun ik iedereen.
Liefs, Ilse
PS: Herken je dit en kun jij wel wat hulp gebruiken? Neem gerust contact met me op. Ik help je graag om thuis te komen bij jezelf en jouw eigen-wijsheid te ontdekken zodat jij ook met liefde voor jezelf jouw plek in de wereld kunt innemen. Je kunt me mailen via info@ilseheijmans.nl of bellen naar 06-24464977.
#HSP #HSS #multidisciplinarecoaching #ontdekken #persoonlijkeontwikkeling #multidisciplinairetherapie #liefdevoorjezelf #eigenwijsheid #reflecteren #jebentgoedzoalsjebent
