Retraite deel 3: Onthaasten

314334864_806366297364330_8405538194265094166_n

De eerste dagen ben ik veel alleen. Ik wandel, mediteer en doe wat yoga. Verder ben ik veel aan het schrijven en reflecteren, ik zwem en laat ik de omgeving op me inwerken. Na 2 dagen voel ik een onrust in mezelf omhoog komen. ‘Kom op Ils, je bent hier om te werken. Je zou aan je verhaal moeten schrijven en een ton bezichtigingen moeten plannen. Schiet op!’ En er komt een soort paniekgevoel in me op. Waar en hoe moet ik beginnen? Thuis had ik er allerlei ideeën over. Ik zou een strakke planning maken en deze ook volgen. Maar nu ik hier ben voelt dat allemaal zo onlogisch. Alles gaat hier langzaam. Er is geen haast.

Ingepakt

Ik zit tegen een muurtje op het strand en ik begin te schrijven over dit gevoel: “Deze reis, ik heb het verpakt. Omdat het was om iets te organiseren heb ik mezelf toestemming gegeven om te gaan. ‘Jezus’, ik heb het gewoon ingepakt omdat ik het anders niet goed kon praten naar mezelf! Wat bizar om te merken dat ik mezelf zo kan afwijzen. Het is mijn eigen kritische stem die er wat van vindt. Die probeert om me binnen de lijntjes te houden zodat ik niet met pijn te maken krijg. Dus nu zou ik een planning moeten volgen zodat ik mezelf kan verantwoorden. Aan wie dan?

‘Mezelf ont-dekken’

Ik wil mijn eigen innerlijke stem volgen. Leven vanuit mijn hart. Mijn eigen kompas zijn. Wat als ik gewoon kiest wat er op dat moment bij me past? En wanneer het veranderd daar gewoon in mee beweeg? Dan maak ik het zoveel lichter voor mezelf. Misschien verandert mijn richting vaker en is dat mijn manier om mezelf te ont-dekken en te doen wat bij me past. Misschien confronteer ik mezelf met hobbels omdat ik diep van binnen weet dat ze me iets leren. Ik zoek steeds weerstand op en ga er doorheen.”

Baas over rem en gaspedaal

Dit inzicht voelt goed, ik voel weer ruimte. Ik rijd verder in mijn VW up. Ik realiseer me dat als ik zelf het stuur en gaspedaal kan bedienen mijn vertrouwen sterk is. Ik bepaal de richting, ik bepaal hoe snel ik ga. Tuurlijk kunnen er onverwachts tegenliggers, obstakels of omleidingen zijn. Maar ook daarbij bepaal ik zelf hoe ik ermee om ga. Ik ga dit organiseren vanuit rust en vertrouwen. Ik weet de perfecte plek al.